Wolne Miasto Gdańsk powstałe na mocy traktatu wersalskiego 15.11.1920 r. było miastem-państwem pod kuratelą Ligi Narodów, które zajmowało obszar 1892 km2. Posiadało własny Parlament złożony z Senatu i zgromadzenia ludowego (Volkstagu). Komisarz z ramienia Ligi Narodów miał pełnić funkcję arbitra w sporach pomiędzy władzami Wolnego Miasta Gdańska (WMG) a rządem Polski. Interesy Polski na terenie WMG reprezentował Komisarz Generalny Rzeczypospolitej w Gdańsku, będący w randze ministra.
ART. 104 traktatu wersalskiego mówił, że:
(…) żadne różnice nie będą czynione w Wolnem Mieście Gdańsku na niekorzyść obywateli polskich i innych osób polskiego pochodzenia lub mówiących po polsku (…)
W okresie tworzenia WMG do polskości przyznawało się ponad 60 tysięcy osób, czyli około 17% ogółu mieszkańców (356 740 osób).
Mimo pokojowej początkowo koegzystencji, w miarę upływu czasu, czynionych było na niekorzyść Polaków coraz więcej różnic.